Oto król terierów. To największa rasa teriera. Psy mogą mieć od 58 do 61 cm wysokości, a suczki od 56 do 59 cm. Psy ważą od 25 do 28 kg, a suczki od 21 do 23 kg w zależności od budowy ciała. Jego umięśnione ciało pokrywa twarda i kręcona sierść, która prawie zawsze jest czarna na grzbiecie.
Tak jak większość terierów to pewny siebie, odważny i żywy pies. To przyjacielska i szybko ucząca się rasa, która sprawdza się na zawodach jak i w domu.
Airedale terier jest potomkiem wymarłych już ras czarnego i brązowego teriera. Został stworzony w XIX wieku w dolinach Yorkshire niedaleko rzek Aire, Wharfe i Calder przez myśliwych, którzy chcieli dobrego psa do polowań na wydry i inne szkodniki, a jednocześnie psa stróżującego. Zmieszano wtedy duże teriery z otterhoundem (pies na wydry), żeby mógł atakować dorosłe wydry i borsuki. Późniejsze zmieszanie z terierem irlandzkim i walijskim zaowocowało airedale terierem.
Airedale terier to zdrowa rasa, ale często spotykanym problemem jest dysplazja stawów biodrowych która może prowadzić do problemów z poruszaniem się. Z tego powodu przed reprodukcją ważne jest przebadanie ich wzroku i stanu stawów biodrowych.
Airedale terier to aktywny pies, który potrzebuje od 1 do dwóch godzin ruchu dziennie. Polecamy zabawy i tresurę, żeby pies się nie nudził i był zdrowy.
Pies potrzebuje zbilansowanej diety bogatej w składniki odżywcze i ciągłego dostępu do wody. Aby utrzymać psa w dobrej formie ważne jest jego regularne ważenie oraz badania. Psa należy karmić przynajmniej dwa razy dziennie i zgodnie z zaleceniami producenta karmy.
Airedale terier ma podwójną, wodoodporną sierść. Wierzchnia warstwa to grube i kręcone włosy, a podszerstek to krótsze i miększe włosy. Wymaga codziennego czesania, a dwa razy do roku porządnego strzyżenia przy zmianie sierści.
Mimo, że większość ras psów jest postrzeganych jako łatwo akceptujące dzieci, wszystkie zwierzęta powinny zostać przysposobione do obecności małego dziecka. Dzieci powinny zostać przygotowane do obecności zwierzęcia, nauczyć się szacunku dla jego natury oraz poznać zasady bezpieczeństwa w codziennych kontaktach. Niezależnie od tego małe dzieci nigdy nie powinny być pozostawione z psami bez opieki dorosłych, którzy powinni nadzorować ich każdą interakcję.
