Te psy mają piękną, długą sierść z przedziałkiem wzdłuż grzbietu w kolorze niebieskim z podpalaniami, szaro-niebieskim z podpalaniami, srebrzystym z podpalaniami lub srebrzysto-niebieskim z podpalaniami. Więcej szczegółów dostępnych we wzorcu rasy. Dorosły osobnik osiąga 23 cm w kłębie i waży od 3,5-4,5 kg. Wygląda elegancko, nie sprawia wrażenia zbyt delikatnego.
Mimo, że należy do psów miniaturek i został stworzony jako pies do towarzystwa, posiada cechy charakterystyczne dla terierów. Co, zważywszy na przodków, nie stanowi zaskoczenia. Jest czujny, żwawy, energiczny i cechuje się charakterystycznym dla terierów instynktem łowieckim. Jego przodkowie polowali na szczury a nawet węże.
Pies znany również pod nazwą sydney silky, powstał w wyniku krzyżówki yorkshire teriera z terierem australijskim. Pod koniec XIX wieku, w celu ustabilizowania rasy teriera australijskiego, hodowcy skrzyżowali ją z yorkshire terierami, co dało błękitną sierść z podpaleniami. Szczenięta o jedwabistym włosie zapoczątkowały rasę, którą znamy obecnie.
Australian siky terier, jak inne małe psy, może cierpieć z powodu przesuwających się rzepek kolanowych, problemów z biodrami i tchawicą.
Zaleca się kilka 20-minutowych spacerów w ciągu dnia oraz zabawę w domu lub ogrodzie. Pies nie wymaga dużej aktywności fizycznej, chętnie spędza czas z właścicielem. Aby uniknąć znudzenia ważna jest stymulacja umysłowa.
Małe psy mają szybki metabolizm, spalają energię w krótkim czasie, i potrzebują jeść często ale mało. Karma dla małych ras zawiera odpowiednią ilość składników odżywczych i została podzielona na małe kawałki, dostosowane do niewielkiego pyska. To zachęca do gryzienia i wspomaga trawienie.
Długa jedwabista szata wymaga codziennego szczotkowania i wyczesywania. W ten sposób włos nie będzie splątany, tylko błyszczący i zdrowy. Po spacerze należy oczyścić sierść, włos o długości 13-15 cm ma tendencję do gromadzenia zanieczyszczeń.
Mimo, że większość ras psów jest postrzeganych jako łatwo akceptujące dzieci, wszystkie zwierzęta powinny zostać przysposobione do obecności małego dziecka. Dzieci powinny zostać przygotowane do obecności zwierzęcia, nauczyć się szacunku dla jego natury oraz i poznać zasady bezpieczeństwa w codziennych kontaktach. Niezależnie od tego małe dzieci nigdy nie powinny być pozostawione z psami bez opieki dorosłych, którzy powinni nadzorować ich każdą interakcję.
