Te wysokie, eleganckie psy cechują się wąską głową oraz jedwabistą, średniej długości sierścią z dłuższymi włosami na nogach, podbrzuszu i ogonie. Umaszczenie może być białe, złote, rude, szare, czarne szpakowate z nalotami. Dorosła suka ma minimum 68 cm wzrostu i waży około 34 kg, a pies 74 cm i 41 kg.
Pomimo rozmiaru, borzoje są spokojne i łagodne. Do obcych podchodzą z rezerwą. Tolerują inne psy, które mają podobne nastawienie, ale wymagają wczesnej socjalizacji z kotami i innymi zwierzętami domowymi. W przeciwnym razie będą reagować na poruszające się zwierzęta.
Kraj pochodzenia: Rosja
Psy rasy borzoi były wykorzystywane w XVII-wiecznej Rosji do polowania na wilki. Rosyjski książę przywiózł kilka sztuk z Arabii, ale nie przetrwały srogiej, rosyjskiej zimy. Dlatego skrzyżował je z miejscowymi rasami chartów krymskich oraz długonogich psów pasterskich. Dzięki łagodnemu usposobieniu i egzotycznemu wyglądowi, borzoi był idealnym podarunkiem od cara dla koronowanych władców Europy. Po rewolucji rosyjskiej z 1917 roku hodowle borzoji utożsamianych z klasą rządzącą były niszczone. Rasa przetrwała jedynie dzięki sprezentowanym zachodnim władcom borzojom.
Borzoje cieszą się dobrym zdrowiem. Jak wiele innych ras mogą cierpieć na dziedziczne schorzenia oczu. Z tego powodu przed reprodukcją ważne jest przebadanie ich wzroku. Borzoje mogą dziedziczyć niedoczynność tarczycy.
Mimo że w domu są ciche i spokojne, wymagają co najmniej godziny ruchu dziennie na otwartej przestrzeni, gdzie mogą się wybiegać. Należy zachować ostrożność, jak inne psy gończe są skłonne do instynktownego rzucania się w pościg za potencjalną ofiarą.
Duże psy mają większy apetyt niż małe rasy. Ponadto potrzebują innego doboru składników odżywczych, w tym minerałów i witamin. Borzoje są podatne na wzdęcia i problemy żołądkowe. Mniej obfite, częstsze posiłki mogą zminimalizować to ryzyko.
Jedwabista i pofalowana szata wymaga regularnego szczotkowania (2 lub 3 razy w tygodniu) a włosy między opuszkami przycinane. Podczas linienia zrzucają ogromne ilości włosów.
Mimo, że większość ras psów jest postrzeganych jako łatwo akceptujące dzieci, wszystkie zwierzęta powinny zostać przysposobione do obecności małego dziecka. Dzieci powinny zostać przygotowane do obecności zwierzęcia, nauczyć się szacunku dla jego natury oraz i poznać zasady bezpieczeństwa w codziennych kontaktach. Niezależnie od tego małe dzieci nigdy nie powinny być pozostawione z psami bez opieki dorosłych, którzy powinni nadzorować ich każdą interakcję.
