Bulterier miniaturowy różni się od bulteriera tylko wielkością. Dorosłe osobniki nie mierzą więcej niż 35,5 cm i ważą 11-15 kg. Są muskularne, wyglądające na silne, z jajowatą głową. Są krótkowłose w różnorakim umaszczeniu, w tym białe, czarne, pręgowane, czerwone, płowe i trikolor. Więcej szczegółów dostępnych we wzorcu rasy.
Znany ze swojej bliskiej więzi z człowiekiem, bulterier miniaturowy jest radosny i energiczny, choć źle zmotywowany potrafi być uparty. Jest może i mniejszy od swego pełnowymiarowego odpowiednika, ale ten odważny i pełen werwy pies o tym nie wie! To duży pies w małym ciele i w starciu z większymi od siebie psami wcale się ich nie boi. Bardzo ważna jest wczesna socjalizacja oraz szkolenie chodzenia na smyczy, gdyż lubi ciągnąć.
Poprzez selektywną hodowlę już na początku XIX wieku udało się wyhodować miniaturę bulteriera, rasę psa dedykowanego do polowań na szczury i towarzysza. Jednakkże większy 'buly' cieszył się większą popularnością i na początku XX wieku brak zainteresowania mniejszym psem zakończył się w 1918 roku wykreśleniem rasy ze Związku Kynologicznego. Na szczęście miłośnicy rasy podtrzymywali jej istnienie i w 1938 roku powstał Klub Bulteriera Miniaturowego.
Głuchota jest najpowszechniejszym schorzeniem tej rasy, najczęściej dotyka białych bulterierów. Psy można przebadać pod tym kątem już w młodym wieku. Występują również dziedziczne problemy z nerkami i sercem. Problemy skórne zdarzają się stosunkowo rzadko.
Zaleca się godzinę dziennej aktywności, ale mały bulterier wytrzyma o wiele więcej.
Pies potrzebuje zbilansowanej diety bogatej w składniki odżywcze i ciągłego dostępu do wody. Aby utrzymać psa w dobrej formie ważne jest jego regularne ważenie oraz badania. Psa należy karmić przynajmniej dwa razy dziennie i zgodnie z zaleceniami producenta karmy.
Krótka sierść jest lśniąca i ma szorstką teksturę. Miękki podszerstek ujawni w okresie zimy. Pielęgnacja sierści nie jest wymagająca - raz w tygodniu wystarczy ją szybko wyszczotkować. Jednak w okresie linienia należy robić to częściej - 2-3 razy w tygodniu. Usuwanie martwych włosów ochroni twój dywan, ubrania i meble.
Mimo, że większość ras psów jest postrzeganych jako łatwo akceptujące dzieci, wszystkie zwierzęta powinny zostać przysposobione do obecności małego dziecka. Dzieci powinny zostać przygotowane do obecności zwierzęcia, nauczyć się szacunku dla jego natury oraz i poznać zasady bezpieczeństwa w codziennych kontaktach. Niezależnie od tego małe dzieci nigdy nie powinny być pozostawione z psami bez opieki dorosłych, którzy powinni nadzorować ich każdą interakcję.
