Gończy włoski jest średniej wielkości psem myśliwskim, dorosły pies mierzy 52-59 cm, a suka 48-56 cm. Występuje w dwóch odmianach: szorstkowłosej i gładkowłosej, a jego umaszczenie może mieć różne kolory, od czarnego z podpalaniami po różne odcienie od rudego do pszenicznego. Budowa ciała wpisuje się w kształt kwadratu, jest muskularna ale nie ciężka. Dorosły gończy waży około 20-23 kg.
Gończy włoski to starożytna rasa pochodząca najprawdopodobniej od psów gończych ze starożytnego Egiptu. Przez setki lat służył we Włoszech do płoszenia dzików i został uwieczniony na wielu obrazach z czasów włoskiego renesansu. Uważa się, że do puli genetycznej psów gończych tworzących tę rasę został dodany również mastif, który wniósł odwagę i umiejętność polowania przy użyciu węchu i wzroku. Obecnie gończy włoski jest psem myśliwskim wykorzystywanym do płoszenia zajęcy.
Gończy włoski ma silny instynkt łowiecki i uwielbia podążać za zapachami. Zazwyczaj jest cichy i zdystansowany, ale kiedy podejmie trop staje się pobudzony i głośny. To łagodny, zrównoważony i oddany pies o dużych pokładach energii, idealnie nadaje się dla aktywnego właściciela.
Gończe włoskie do zdrowe psy wolne od typowych dla innych ras schorzeń.
Te psy potrzebują minimum dwóch godzin ruchu dziennie. Są bardzo żywiołowe i wytrzymałe, mogą podążać za zapachem przez wiele godzin. Gdy poczuje nęcący zapach nie reaguje na przywoływanie, dlatego powinien przejść szkolenie posłuszeństwa. Zaleca się również aktywności angażujące zmysł węchu.
Duże psy mają większy apetyt niż małe rasy. Ponadto potrzebują innego doboru składników odżywczych, w tym minerałów i witamin. Gończe włoskie są podatne na wzdęcia i problemy żołądkowe. Mniej obfite, częstsze posiłki mogą zminimalizować to ryzyko.
Gończy włoski występuje w dwóch odmianach. Odmiana szorstkowłosa ma twardą, drucianą, gęstą sierść o długości do 5 cm. Odmiana gładkowłosa ma sierść grubą, krótką i błyszczącą. Obie odmiany nie wymagają skomplikowanej pielęgnacji. Wystarczy cotygodniowe czesanie.
Mimo, że większość ras psów jest postrzeganych jako łatwo akceptujące dzieci, wszystkie zwierzęta powinny zostać przysposobione do obecności małego dziecka. Dzieci powinny zostać przygotowane do obecności zwierzęcia, nauczyć się szacunku dla jego natury oraz i poznać zasady bezpieczeństwa w codziennych kontaktach. Niezależnie od tego małe dzieci nigdy nie powinny być pozostawione z psami bez opieki dorosłych, którzy powinni nadzorować ich każdą interakcję.
