Hovawart

Niemiecka rasa, w średniowieczu przeznaczona do strzeżenia zwierząt hodowlanych, gospodarstwa, a nawet zamków. Niestety wymarła, ale po I wojnie światowej została odtworzona przez dra Koniga, zoologa. Konig odnalazł psy z Harzu i Schwarzwaldu - obszarów pierwotnego występowania hovawartów. Skrzyżował znalezione tam psy z owczrkiem niemieckim, kuvaszem węgierkim, nowofunlandem, leonbergerem i innymi podobnymi rasami - aż do uzyskania psa, który przypominał te ze starych ilustracji.

Hovawart jest pewnym siebie, odważnym i wszechstronnym psem. Będzie oddanym towarzyszem. Ma silny instynkt stróżujący, będzie chronił dom i rodzinę. Konieczna jest wczesna socjalizacja. Jednak z zasady hovawart jest psem tolerancyjnym i zrównoważonym.

Jak wiele innych ras, hovawart cierpi czasem na dysplazję stawów biodrowych (która może doprowadzić do problemów z poruszaniem się). Z tego powodu przed reprodukcją ważne jest zbadanie stawów biodrowych. Częściej niż u innych ras występuje u niego niedoczynność tarczycy.

Psy tej rasy potrzebują co najmniej dwóch godzin ruchu dziennie. Hovawart lubi długie spacery i tropienie. Może też zostać wyszkolony do posłuszeństwa i prób pracy.

Duże psy mają większy apetyt niż małe rasy. Ponadto potrzebują innego doboru składników odżywczych, w tym minerałów i witamin.

Podszerstek hovawarta jest rzadki, a warstwa wierzchnia stosunkowo długa i gęsta. Włos jest grubszy na klatce piersiowej, brzuchu, po tylnej stronie kończyn i na ogonie. Sierść należy pielęgnować dwa do trzech razy w tygodniu, by uniknąć splątywania.

Mimo, że większość ras psów jest postrzeganych jako łatwo akceptujące dzieci, wszystkie zwierzęta powinny zostać przysposobione do obecności małego dziecka. Dzieci powinny zostać przygotowane do obecności zwierzęcia, nauczyć się szacunku dla jego natury oraz i poznać zasady bezpieczeństwa w codziennych kontaktach. Niezależnie od tego małe dzieci nigdy nie powinny być pozostawione z psami bez opieki dorosłych, którzy powinni nadzorować ich każdą interakcję.