Wheaten terier to pies średniej wielkości z charakterystyczną, jedwabistą, delikatnie falującą sierścią dającą mu naturalny, prosty wygląd. Umaszczenie opisywane jako ciepły kolor pszenicy. Dorosłe psy mierzą około 46-49 cm i ważą 16,20,5 kg. Suki są nieco mniejsze.
Rasa teriera pszenicznego to odpowiedź rolników na problemy ze szkodnikami. Wyhodowane ponad 200 lat temu są świetnymi psami gospodarczymi. Pod koniec lat 30-ych XX wieku rasę uznał Irlandzki Związek Kynologiczny, na początku 40-ych Brytyjski. Soft coated wheatne terier to najstarsza rasa terierów irlandzkich, co dowodzi, że irlandzki talent hodowlany nie zaczyna się i nie kończy na koniach wyścigowych.
Teriery pszeniczne są dzielne i radosne. Jeśli tylko włączycie je do życia rodzinnego, okażą się godnymi zaufania towarzyszami. Będą trzymać was w gotowści, bo zdarza im się źle zachowywać, ale generalnie to bardzo miłe, pełne werwy psy. Szybko się uczą, ale jak to teriery, potrafią być uparte.
Ogólnie to zdrowa rasa, ale psy mogą cierpieć na choroby dziedziczne. Głównie na dziedziczne schorzenie nerek i chorobę gastryczną. Mają też skłonności do alergii skórnych.
Teriery pszeniczne są aktywnymi psami i potrzebują odpowiedniej ilości ruchu, zamknięte w domu staną się niesforne. Dla dorosłych osobników będzie to minimum godzina dziennie, ale oczywiście najlepiej zapewnić im więcej.
Pies potrzebuje zbilansowanej diety bogatej w składniki odżywcze i ciągłego dostępu do wody. Aby utrzymać psa w dobrej formie ważne jest jego regularne ważenie oraz badania. Psa należy karmić przynajmniej dwa razy dziennie i zgodnie z zaleceniami producenta karmy.
Nie liniejąca, jedwabista, delikatnie falowana sierść wymaga szczotkowania kilka razy w tygodniu. Dzięki temu pozostanie czysta i nieskołtuniona. Ze względu na powstawanie dorosłej okrywy, w okresie od 7 do 24 miesiąca życia trzeba częściej je czesać.
Mimo, że większość ras psów jest postrzeganych jako łatwo akceptujące dzieci, wszystkie zwierzęta powinny zostać przysposobione do obecności małego dziecka. Dzieci powinny zostać przygotowane do obecności zwierzęcia, nauczyć się szacunku dla jego natury oraz i poznać zasady bezpieczeństwa w codziennych kontaktach. Niezależnie od tego małe dzieci nigdy nie powinny być pozostawione z psami bez opieki dorosłych, którzy powinni nadzorować ich każdą interakcję.
