Maltańczyk jest miniaturowym psem o arystokratycznym wyglądzie, ciemnych oczach i długiej, jedwabistej białej sierści. To niezwykła rasa. Dorosły maltańczyk ma najwyżej 25 cm wysokości i waży około 1,8-2,7 kg.
Karol Darwin ustalił, że maltańczyk jest jedną z najstarszych psich ras. Jego historia sięga 6000 lat p.n.e. Maltańczyk należy do biszonów, psów pochodzących z rejonu Morza Śródziemnego. Wiadomo, że Publiusz, rzymski gubernator Malty z I w. n.e., posiadał psa w typie maltańczyka, którego nazwał Issa. Były to psy uwielbiane przez władców i arystokratów. Pojawiają się m.in. na portrecie królowej Elżbiety I. Maria I Stuart miała podobno maltańczyka ukrytego pod spódnicą, gdy dokonywano jej egzekucji.
Maltańczyk jest małym, uroczym, wytwornym psem. Chociaż jest miniaturką, potrafi pokazać pazur! Bacznie obserwuje otoczenie i ma skłonności do głośnego szczekania. Żeby nie szczekać przy byle okazji, musi zostać wyszkolony.
Jak wiele małych psów, maltańczyki mogą cierpieć na tymczasowe wypadanie rzepek kolanowych (zwichnięcie rzepki). Mogą też występować dziedziczne schorzenia oczu. Zaleca się badanie wzroku.
Maltańczyk potrzebuje godziny ruchu dziennie, chociaż z chęcią porusza się więcej, jeśli będzie miał okazję. Potrafi być zaskakująco skory do ruchu. Wynika to z jego historii - kiedyś był wykorzystywany do polowania na szkodniki.
Psy miniaturki mają szybki metabolizm, spalają energię w krótkim czasie i potrzebują jeść często, ale mało. Karma dla maltańczyka (małych ras) zawiera odpowiednią ilość składników odżywczych i została podzielona na małe kawałki, dostosowane do ich niewielkiego pyska. To zachęca do gryzienia i wspomaga trawienie.
Długa, jedwabista sierść maltańczyka wymaga codziennej pielęgnacji. W przeciwnym razie zmierzwi się, co będzie sprawiać psu ból. Należy doprowadzić do sytuacji, w której szczenię uzna pielęgnację za formę nagrody.
Mimo, że większość ras psów jest postrzeganych jako łatwo akceptujące dzieci, wszystkie zwierzęta powinny zostać przysposobione do obecności małego dziecka. Dzieci powinny zostać przygotowane do obecności zwierzęcia, nauczyć się szacunku dla jego natury oraz i poznać zasady bezpieczeństwa w codziennych kontaktach. Niezależnie od tego małe dzieci nigdy nie powinny być pozostawione z psami bez opieki dorosłych, którzy powinni nadzorować ich każdą interakcję.
