Norfolk Terrier

Norfolk terrier pojawił się około 100 lat temu. Do jego przodków prawdopodobnie należał border terrier, cairn terrier i terier irlandzki. Pod koniec XIX wieku, jego odmiana - norwich terrier - podbił serca studentów z uniwersytetu w Cambridge i został uznany za maskotkę uczelni. Niektóre norwich terriery miały stojące, szpiczaste uszy, a inne położone blisko głowy. W 1965 roku wyodrębniono z tej rasy nową odmianę, w skład której weszły tylko psy z położonymi uszami, czyli norfolk terriery.

Te teriery są żywiołowymi, małymi psami, ale bywają niesforne. Dobrze czują się w towarzystwie dzieci, są także popularne wśród aktywnych seniorów. Wymagają wczesnej socjalizacji, zwłaszcza z kotami. W przeciwnym razie będą je gonić.

Norfolk terrier to generalnie zdrowa rasa, nie ma zbyt wielu problemów ze zdrowiem.

Te psy kochają zabawę na świeżym powietrzu i wymagają godziny ruchu dziennie. Uwielbiają kopać, dlatego warto wydzielić na to określoną przestrzeń. W ten sposób uchronicie swój ogród przed zniszczeniem!

Małe psy mają szybki metabolizm, spalają energię w krótkim czasie, i potrzebują jeść często ale mało. Karma dla małych ras zawiera odpowiednią ilość składników odżywczych i została podzielona na małe kawałki, dostosowane do niewielkiego pyska. To zachęca do gryzienia i wspomaga trawienie.

Twarda, druciana sierść jest łatwa w utrzymaniu, wystarczy dokładnie ją wyczesać raz lub dwa razy w tygodniu. Dwa razy do roku sierść powinna być skubana. Wszelkie informacje są dostępne u profesjonalnego fryzjera dla zwierząt lub u hodowcy.

Mimo, że większość ras psów jest postrzeganych jako łatwo akceptujące dzieci, wszystkie zwierzęta powinny zostać przysposobione do obecności małego dziecka. Dzieci powinny zostać przygotowane do obecności zwierzęcia, nauczyć się szacunku dla jego natury oraz i poznać zasady bezpieczeństwa w codziennych kontaktach. Niezależnie od tego małe dzieci nigdy nie powinny być pozostawione z psami bez opieki dorosłych, którzy powinni nadzorować ich każdą interakcję.