Najbardziej charakterystyczna u owczarka bergamasco jest jego sznurowa szata. Ma tłuste, długie, obfite i opadające ku dołowi włosy w luźnych kosmykach. Umaszczenie może być szare, czarne, isabella (płowe jasne/nakrapiane) lub jasnobeżowe. Owczarek bergamosco jest masywny, dorosły pies osiąga 58-62 cm wysokości a suka 54-58 cm. Dorosły pies waży 32-38 kg, a suka 26-32 kg.
Owczarek bergamosco słynie z instynktu obronnego. Jest z natury ostrożny i czujny, charakteryzuje się silną postawą obronną. Dlatego niezbędna jest wczesna socjalizacja i doświadczony właściciel. Nie nadaje się na pierwszego psa, wymaga stałego szkolenia i ma silną potrzebę zadowolenia swojego właściciela.
Bergamosco to starożytna rasa psów stróżujących. Uważa się, że została zapoczątkowana kilka tysięcy lat temu w Persji, gdzie służyła społecznościom wędrownym do zaganiania bydła w niesprzyjających warunkach i chronienia go przed drapieżnikami. Kiedy niektóre z plemion osiedliły się we włoskich Alpach, nadały psom nazwę pochodzącą od nazwy regionu, w którym zostały znalezione - Bergamosco. W obliczu spadku produkcji wełny w powojennych Włoszech rasa niemal wymarła, ale została przywrócona przez oddanych hodowców.
Bardzo zdrowa rasa bez charakterystycznych problemów zdrowotnych.
Zaleca się minimum godzinę ruchu dziennie. Te psy są bardzo żywiołowe, mają dużo energii i chętnie przyjmą dłuższy czas aktywności. Po spacerze należy oczyścić sierść!
Duże psy mają większy apetyt niż małe rasy. Ponadto potrzebują innego doboru składników odżywczych, w tym minerałów i witamin. Owczarki bergamosco są podatne na wzdęcia i problemy żołądkowe. Mniej obfite, częstsze posiłki mogą zminimalizować to ryzyko.
Wyjątkowa szata owczarka bergamosco wymaga zróżnicowanych czynności pielęgnacyjnych na poszczególnych etapach rozwoju. Na początku, u szczenięcia wystarczy cotygodniowe szczotkowanie. Następnie, w wieku od 10 miesiąca do trzech lat, miękki szczenięcy włos zmienia się w dorosłą sierść i wymaga codziennej pielęgnacji polegającej na formowaniu dredów. Po trzech latach szata jest już sfilcowana i nie wymaga wiele uwagi. Wystarczy ją dwa razy w miesiącu wyczesać, a psa kąpać raz lub dwa razy w roku. W piątym roku życia szata zaczyna dosięgać do ziemi.
Mimo, że większość ras psów jest postrzeganych jako łatwo akceptujące dzieci, wszystkie zwierzęta powinny zostać przysposobione do obecności małego dziecka. Dzieci powinny zostać przygotowane do obecności zwierzęcia, nauczyć się szacunku dla jego natury oraz i poznać zasady bezpieczeństwa w codziennych kontaktach. Niezależnie od tego małe dzieci nigdy nie powinny być pozostawione z psami bez opieki dorosłych, którzy powinni nadzorować ich każdą interakcję.
