Pudel toy jest psem o szlachetnym wyglądzie, smukłym pysku i długiej szyi. Jego obfita, kręcona sierść - często stylizowana - występuje w wielu umaszczeniach, w tym w niebieskim, szarym, srebrnym, brązowym, morelowym i kremowym (szczegóły określa wzorzec rasy). Dorosły przedstawiciel tej rasy ma poniżej 28 cm wysokości i waży najwyżej 4,5 kg.
Pudle tego rozmiaru istnieją co najmniej od 500 lat. W XVII i XVIII wieku pudle były ulubionymi zwierzętami arystokratów, którzy życzyli sobie posiadać psy jeszcze mniejsze niż pudle miniaturowe. Tak powstał pudel toy. Nazwa „pudel” pochodzi od niemieckiego słowa oznaczającego „rozbryzg wody”, ponieważ pudel duży (od którego pochodzą odmiany miniaturowa i toy) świetnie aportował zwierzynę z wody.
Pudel toy jest energicznym, serdecznym psem. Świetnie sprawdza się jako pies do towarzystwa. Jest też dobrym psem stróżującym. Ogłasza przyjście gości, ale z zasady jest łagodny. Pudle toy są zwykle wrażliwe na intonację głosu i łatwo poddają się psim szkoleniom. Dzieci powinny nauczyć się traktować te małe, delikatne psy z dużą dozą ostrożności.
Jak wiele małych psów, pudle toy mogą cierpieć na tymczasowe wypadanie rzepek kolanowych (zwichnięcie rzepki). Są też podatne na choroby stawów biodrowych i dziedziczne choroby oczu. Zaleca się przeprowadzenie badań.
Pudel toy to dość aktywny pies. Lubi spacery i zabawy. Dobrym pomysłem jest zapewnienie mu też stymulacji umysłowej. Pudle toy dobrze radzą sobie w większości psich sportów, np. w obedience i agility.
Psy miniaturki mają szybki metabolizm, spalają energię w krótkim czasie i potrzebują jeść często, ale mało. Karma dla małych ras zawiera odpowiednią ilość składników odżywczych i została podzielona na małe kawałki, dostosowane do ich niewielkiego pyska. To zachęca do gryzienia i wspomaga trawienie.
Pudle toy nie linieją. Często (choć nie zawsze) nadają się dla alergików. Ich sierść wymaga intensywnej pielęgnacji u specjalisty, a także regularnego czesania i szczotkowania. Raz na sześć tygodni pudel powinien być zabierany do fryzjera, choć można się nauczyć strzyc go samodzielnie.
Mimo, że większość ras psów jest postrzeganych jako łatwo akceptujące dzieci, wszystkie zwierzęta powinny zostać przysposobione do obecności małego dziecka. Dzieci powinny zostać przygotowane do obecności zwierzęcia, nauczyć się szacunku dla jego natury oraz i poznać zasady bezpieczeństwa w codziennych kontaktach. Niezależnie od tego małe dzieci nigdy nie powinny być pozostawione z psami bez opieki dorosłych, którzy powinni nadzorować ich każdą interakcję.
