Twój ulubieniec, nasza pasja
Samoyed

Samoyed

Samoyedy do średnie/duże szpice charakteryzujące się postawionymi, szpiczastymi uszami i zgiętym na bok ogonem. Mają gęstą, obfitą, odporną na warunki pogodowe sierść. Ich łapy są płaskie i obficie pokryte włosiem, wyglądem przypominają zimowe buty, zapobiegają zbieraniu się śniegu między palcami. Umaszczenie może być czysto białe, biało-biszkoptowe lub kremowe. Dorosły pies mierzy 51-56 cm a suka 46-51 cm. Waga oscyluje pomiędzy 23-30 kg.

Dobrze wiedzieć
  • Pies odpowiedni dla właścicieli z pewnym doświadczeniem
  • Wymagana szersza wiedza
  • Lubi energiczne spacery
  • Wystarczą mu spacery od godziny do dwóch godzin dziennie
  • Pies średniej wielkości
  • Heavy drool
  • Wymaga czesania codziennie
  • Rasa normalnie alergizująca
  • Szczekliwy i głośny pies
  • Pies stróżujący. Szczeka i ostrzega
  • Może wymagać czasu, żeby przyzwyczaić się do innych zwierząt domowych
  • Pies rodzinny

Samoyed (w skrócie sami) jest psem zaganiającym pochodzącym z północnej Rosji. Jego nazwa pochodzi od nazwy koczowniczego plemienia Samojedów. Służyły do wypasania i pilnowania reniferów. Pracowały blisko człowieka, spały wraz z opiekunami, uwielbiają bliskość człowieka. Czasem służyły do ciągnięcia sań lub łodzi. Na początku XIX wieku towarzyszyły człowiekowi podczas wypraw arktycznych, a w następstwie uczestnicy wypraw zabierali je do domu. Szybko stały się popularne, nawet obecnie.

Samoyed jest przyjaznym, radosnym i oddanym psem. Chroni swój dom i wita obcych donośnym szczekaniem. Lubi uczestniczyć w aktywnościach rodziny, a pozostawiony zbyt długo sam może rozwinąć skłonności destrukcyjne i być bardzo głośny. Uwielbia kopać i jest mistrzem ucieczki, dlatego należy dokładnie zabezpieczyć ogród na tę ewentualność. Wymagana jest wczesna socjalizacja, zwłaszcza z kotami i innymi zwierzętami domowymi. Potrafią być głośne.

Najczęściej występującą chorobą dziedziczną wśród samoyedów jest choroba nerek. Jak wiele innych ras, setery angielskie cierpią na dziedziczne schorzenia oczu oraz dysplazję stawów biodrowych (która może doprowadzić do problemów z poruszaniem się). Z tego powodu przed reprodukcją ważne jest przebadanie ich wzroku i stanu stawów biodrowych.

Samoyedy potrzebują odpowiedniej dawki ruchu oraz ćwiczeń zarówno na smyczy jak i bez. Mają tendencje do ciągnięcia smyczy, ale można je wyszkolić do chodzenia przy nodze lub użyć obroży uzdowej. Dorosły pies potrzebuje kilku godzin ruchu dziennie.

Duże psy mają większy apetyt niż małe rasy. Ponadto potrzebują innego doboru składników odżywczych, w tym minerałów i witamin. Samoyedy są podatne na wzdęcia i problemy żołądkowe. Mniej obfite, częstsze posiłki mogą zminimalizować to ryzyko.

Ta rasa wymaga skomplikowanej pielęgnacji, hodowca powinien przekazać właścicielowi szczegółowe instrukcje. Codziennie szczotkowanie sprawi, że będą czyste, a raz w tygodniu należy dokładnie je wyczesać. Jeśli sierść jest mokra lub zabłocona należy zostawić ją do wyschnięcia, co ułatwi wyczesanie z niej brudu. W swojej ojczyźnie samoyedy zrzucają podszerstek raz w roku, zazwyczaj latem. W mieszkaniach z centralnym ogrzewaniem mogą to robić nawet dwa razy w roku. Podczas linienia włosy znajdą się dosłownie wszędzie, dlatego w tym okresie należy dokładnie je wyczesywać. Psy mają dłuższe futro niż suki.

Mimo, że większość ras psów jest postrzeganych jako łatwo akceptujące dzieci, wszystkie zwierzęta powinny zostać przysposobione do obecności małego dziecka. Dzieci powinny zostać przygotowane do obecności zwierzęcia, nauczyć się szacunku dla jego natury oraz i poznać zasady bezpieczeństwa w codziennych kontaktach. Niezależnie od tego małe dzieci nigdy nie powinny być pozostawione z psami bez opieki dorosłych, którzy powinni nadzorować ich każdą interakcję.