Shih tzu to długowłosy, dobrze zbudowany, mały pies o różnorakim umaszczeniu (więcej szczegółów dostępnych we wzorcu rasy). Poruszają się z butną manierą, z ogonem podniesionym nad grzbietem. Dorosłe shih tzu nie są wyższe niż 27 cm, a ich waga waha się od 4,5 do 7.5 kg.
Uważa się, że rasa shih tzu pochodzi z Tybetu, gdzie żyły one w świątyniach i okazjonalnie były dawane jako prezent Cesarzowi Chin. W Chinach psy skrzyżowano z pekińczykiem i tak powstała rasa znana dzisiaj. Do Wielkiej Brytanii trafiły po roku 1912, ale rasa został uznana dopiero w 1949 roku. W Ameryce stało się to dopiero w latach 60-ych XX wieku.
Shih tzu to kochający, radosny i inteligentny pies. Rasa cechuje się niezależnoscią i rezerwą w stosunku do obcych. Lubią się uczyć i dają radość, choć potrafią być uparte. Czasem ma się wrażenie, że niektóre zadania je przerastają. Cierpliwość i konsekwencja zrobi z nich posłuszne psy.
Jak wiele innych ras, shih tsu mogą cierpieć na dziedziczne schorzenia oczu oraz zwichnięcie rzepki. Mają również skłonność do infekcji uszu, wypadania dysku i problemów oddechowych.
Shih tsu potrzebują ruchu, ale będą równie szczęśliwe bawiąc się w domu. Zadowolą się krótkim spacerem, wolą 20 minutową przechadzkę niż godzinną wyprawę.
Małe psy mają szybki metabolizm, spalają energię w krótkim czasie, i potrzebują jeść często ale mało. Karma dla Shih tzu (małych ras) zawiera odpowiednią ilość składników odżywczych i została podzielona na małe kawałki, dostosowane do niewielkiego pyska. To zachęca do gryzienia i wspomaga trawienie.
Shih tzu mają długą, miekką i gęstą sierść ze sporą ilością podszerstka i aby sierść była w dobrej kondycji należy czesać je codziennie. Od czasu do czasu należy je kąpać, czasem nawet raz w tygodniu - potem muszą być dokładnie wysuszone. Włosy rosną ku górze, od grzbietu nosa i zaleca się wiązać je w kucyk. Równie ważne jest mycie pyszczka, gdyż resztki pokarmu mogą utknąć we włosach. Zbyt długą sierść przycinamy - najlepiej poradzić się psiego fryzjera lub hodowcy.
Mimo, że większość ras psów jest postrzeganych jako łatwo akceptujące dzieci, wszystkie zwierzęta powinny zostać przysposobione do obecności małego dziecka. Dzieci powinny zostać przygotowane do obecności zwierzęcia, nauczyć się szacunku dla jego natury oraz i poznać zasady bezpieczeństwa w codziennych kontaktach. Niezależnie od tego małe dzieci nigdy nie powinny być pozostawione z psami bez opieki dorosłych, którzy powinni nadzorować ich każdą interakcję.
