Średniej wielkości, niski, o zwartej budowie ciała, którego długość przekracza wysokość. Dorosłe psy mają od 33-35cm, a suki od 31- 33cm. Waga waha się od 11,5 do 16kg. Krótka, odporna na warunki pogodowe sierść bywa stalowo- szara, szaro- brązowa, szaro- żółta, czerwono- żółta i czerwono- brązowa.
Znany także jako szwedzki szpic owczarski, szwedzki vallhund jest rasą mającą najprawdopodobniej nawet tysiąc lat. Uważa się, że jest spokrewniony z welsh corgi pembroke, inną starożytną rasą wykorzystywaną do spędu bydła. W swojej ojczyźnie rasa nazywa się västgötaspets, czyli "szpic Gotów Zachodnich". Mimo dawno ustalonego wzorca, vallhundy niemal wyginęły w latach '40-tych XX wieku, jednak dzięki niestrudzonym wysiłkom dwóch hodowców udało się rasę uratować.
Czujny i energiczny szwedzki vallhund jest urodzonym psem podwórzowym. Przyjacielski i posłuszny, uwielbia szkolenie, spędzanie czasu ze swoją rodziną i jest wiernym psem swych opiekunów. Pozostawiany na zbyt długo, bez szkolenia i należytej uwagi zacznie szczekać i wyrządzać szkody, podobnie jak wiele innych psów.
Szwedzki vallhund jest ogólnie zdrową rasą. Tak jak w przypadku wielu ras mogą wystąpić u nich problemy ze wzrokiem i dysplazja stawów biodrowych (mogąca doprowadzić do problemów z poruszaniem). Przed reprodukcją ważne jest przebadanie ich wzroku i stanu stawów biodrowych.
Szwedzki vallhund potrzebuje co najmniej godziny ruchu dziennie, ale wytrzyma o wiele dłużej! To wszechstronna rasa chętna na nowe wyzwania- od zaganiania owiec po konkurencje sportowe, takie jak agility.
Pies potrzebuje zbilansowanej diety bogatej w składniki odżywcze i ciągłego dostępu do świeżej wody. Aby utrzymać psa w dobrej formie ważne jest jego regularne ważenie oraz badania. Psa należy karmić przynajmniej dwa razy dziennie i zgodnie z zaleceniami producenta karmy.
Nie wymagająca sporej opieki. Sierść zawiera gęsty i miękki podszerstek oraz twardy włos okrywowy. Zalecane jest szczotkowanie raz w tygodniu.
Mimo, że większość ras psów jest postrzeganych jako łatwo akceptujące dzieci, wszystkie zwierzęta powinny zostać przysposobione do obecności małego dziecka. Dzieci powinny zostać przygotowane do obecności zwierzęcia, nauczyć się szacunku dla jego natury oraz i poznać zasady bezpieczeństwa w codziennych kontaktach. Niezależnie od tego małe dzieci nigdy nie powinny być pozostawione z psami bez opieki dorosłych, którzy powinni nadzorować ich każdą interakcję.
