Wyżeł niemiecki krótkowłosy to duży, umięśniony, szlachetnie wyglądający pies. Dorosłe psy mają 58-64 cm wysokości, a suki 53-59 cm. Ważą około 25-32 kg. Krótka, przylegająca sierść występuje w różnych kombinacjach i wzorach: może być wątrobiana, biała i czarna (patrz: wzorzec rasy).
Wyhodowany w Niemczech w XIX wieku, z psów tropiących i wyżłów, w szczególności z foxhounda, schweisshunda, wyżła hiszpańskiego i angielskiego. Wyżeł niemiecki krótkowłosy to wszechstronny pies myśliwski, wystawiający i aportujący. Pracuje na lądzie i w wodzie. Był jednym z pierwszych wszechstronnych psów myśliwskich, które trafiły do Wielkiej Brytanii z Niemiec. Sprawdza się jako towarzysz oraz jako pies pracujący.
Wyżeł niemiecki krótkowłosy ma silny instynkt myśliwski i dużo energii, co pozwala mu spełniać swoje pierwotne przeznaczenie i pełnić funkcję psa myśliwskiego. Będzie dobrym towarzyszem aktywnych rodzin, które potrafią spełnić jego potrzeby. Jest znany z lojalności, łagodności i miłości.
Z zasady wyżły niemieckie krótkowłose są zdrową rasą. Jednak jak wiele innych ras, cierpią czasem na dziedziczne schorzenia oczu oraz dysplazję stawów biodrowych (która może doprowadzić do problemów z poruszaniem się). Z tego powodu przed reprodukcją ważne jest przebadanie ich wzroku i stanu stawów biodrowych. Częściej niż u innych ras występuje u nich epilepsja.
Wyżeł niemiecki krótkowłosy jest bardzo aktywny. Potrzebuje co najmniej dwóch godzin ruchu dziennie. Jeśli nie będzie mógł się wybiegać i nie otrzyma odpowiedniej ilości umysłowej stymulacji, będzie się nudził i może narobić szkód w domu. Uwielbia aportować, zarówno z wody, jak i na lądzie.
Duże psy mają większy apetyt niż małe rasy. Ponadto potrzebują innego doboru składników odżywczych, w tym minerałów i witamin.
Psy tej rasy mają krótką, dość szorstką sierść, nieco dłuższą pod ogonem. Wyżeł niemiecki krótkowłosy wymaga tylko nieznacznej pielęgnacji - wystarczy wyszczotkować go raz w tygodniu.
Mimo, że większość ras psów jest postrzeganych jako łatwo akceptujące dzieci, wszystkie zwierzęta powinny zostać przysposobione do obecności małego dziecka. Dzieci powinny zostać przygotowane do obecności zwierzęcia, nauczyć się szacunku dla jego natury oraz i poznać zasady bezpieczeństwa w codziennych kontaktach. Niezależnie od tego małe dzieci nigdy nie powinny być pozostawione z psami bez opieki dorosłych, którzy powinni nadzorować ich każdą interakcję.
